Ο Περικλής Πανταζής με την ενθάρρυνση της οικογένειάς του φοίτησε στο Σχολείο των Τεχνών με δάσκαλο τον Νικηφόρο Λύτρα (1866-1871), όπου κι απέσπασε επί σειρά ετών βραβεία και υποτροφίες. Στη συνέχεια γράφτηκε στην Ακαδημία του Μονάχου (1871), την οποία εγκατέλειψε ύστερα από ένα έτος για να μεταβεί στο Παρίσι, όπου μαθήτευσε κοντά στον Gustave Courbet και να εγκατασταθεί τελικά στις Βρυξέλλες, όπου παρέμεινε έως τον θάνατό του. Εντάχθηκε στους βελγικούς καλλιτεχνικούς κύκλους κι ανέπτυξε κοινωνικές σχέσεις με φιλότεχνους αστούς των Βρυξελλών, που αγόραζαν έργα του. Η ήδη βεβαρυμμένη υγεία του επιδεινώθηκε λόγω της φυματίωσης εξαιτίας της οποίας κατέληξε το 1884. Στα έργα του (προσωπογραφίες, ηθογραφικές σκηνές, τοπιογραφίες, νεκρές φύσεις) κυριαρχούν είτε λεπτές και γρήγορες πινελιές είτε πλατιές και παστώδεις. Στη θεματολογία και την τεχνοτροπική απόδοσή τους του διακρίνεται η επίδραση του Courbet, παράλληλα με εκείνη των Βέλγων ρεαλιστών ζωγράφων.